In
Amersfoort zijn een aantal wegen en straten genoemd naar plaatsnamen.
Zo hebben we een Amsterdamseweg, een Bunschoterstraat en een
Arnhemseweg. De Bunschoterstraat heet niet zo omdat hij 'Bunschoots' is:
aangelegd door Bunschoters. Ook ligt hij niet in Bunschoten (althans
niet voor het grootste deel). Hij heet zo omdat hij van Amersfoort naar
Bunschoten leidt. Dat gold vermoedelijk ook zo voor de Amsterdamseweg en
de Arnhemseweg.
Hier
moest ik vanmorgen, 23 juni, aan denken toen we bij het einde van Psalm
139 aan kwamen: "en leid mij over de weg die eeuwig is." (vers 24). Het
woordje eeuwig is in bijbels, theologisch opzicht een lastig woordje.
Er is heel veel over gediscussieerd. In het Grieks gaat het om het
bijvoeglijk naamwoord "Aeionioon", afgeleid van het woord "Aeioon". In
het Hebreeuws (de grondtaal van de Psalmen, maar dat ik helaas niet
beheers) gaat het om "Olam". De discussie gaat er dan om of "Aeioon" en
"Olam" altijd-durend betekent. Het Nederlands is een beetje raar daarin.
Een eeuw heeft bij ons de betekenis van honderd jaar. Een lange maar
behoorlijk gekwantificeerde en zeker ook afgemeten periode. Een
eeuwigheid heeft een meer flexibele periode. Een saaie werkdag kan een
eeuwigheid duren. Maar ook een saaie preek van drie kwartier. Of een
gesprekje van 10 minuten met iemand waar je niet op zit te wachten. Maar
het kan ook een eeuwigheid duren voor ik een taal onder de knie krijg,
een aantal jaren dus.
Hoewel
het einde schimmig is: je kunt vaak niet weten wanneer het aanbreekt,
maar over het algemeen gaan we ervan uit dat een eeuwigheid wél eindig
is. En dat is precies wat ik heb geleerd dat de betekenis van de woorden
"Aeioon" en "Olam" is.
Maar
veel theologen zijn het daar niet over eens en menen dat je het wel
degelijk als "altoosdurend' moet lezen. In elk geval is het bijzonder
dat het Nederlandse woord "eeuwig" dat wél ineens betekent! En lastig
is het weer om van "eeuwigheid" een bijvoeglijk naamwoord te maken.
Maar
als we het dan hebben over de "eeuwige weg" betekent dat dan dat de weg
"eeuwig" duurt? Nog los van of je dat als "altoos", "eindeloos" of
"heel erg lang" durend leest. Zegt het woord "eeuwig" hier iets over de
weg zelf? Dan kun je jezelf nog afvragen of dat dan slaat op hoe lang de
weg bestaat of hoe lang de weg is...
Grappig
dat je zo over de betekenis van woorden kunt nadenken. Zo had ik het er
vanmorgen ook met een paar mensen over dat ik in 2011 mijn auto moest
laten repareren. Ik had schade gereden en moest daarvoor naar een
"autoschadeherstelbedrijf". Zo heet dat bedrijf ook echt. En daar naar
toe rijdend bedacht ik me dat het wel een heel raar woord is: ik wilde
namelijk niet dat de schade aan mijn auto hersteld werd, maar mijn auto
zelf...
Terug
naar de "eeuwige weg" denk ik dat het woord " eeuwig" misschien meer
duidt op waar de weg naar toe leidt. En dan kom je op een andere
betekenis van "Aeioon" die dichter bij ons woord "eeuwigheid" ligt,
namelijk "tijdperk". Het tijdperk dat na deze "boze eeuw" aan zal
breken. Het tijdperk waarin alles gaat volgens God's principes. Waarin
we naar elkaar omzien. En beter zorgen voor zijn schepping. En de weg
daar naartoe is dan het leren daarin onze rol in te nemen. Hoe wij
steeds meer volgens Zijn principes kunnen leven.
En daar liggen volgens mij twee mooie gedachten achter.
1.
We hoeven het niet meteen te kunnen. Op de "eeuwige weg" wandelen
betekent niet dat je al op je bestemming bent. Maar wel dat je steeds
dichter bij je bestemming komt, ook al kunnen we het doel nog niet zien.
Met andere woorden: we hoeven niet al perfect te zijn in Gods ogen. We
worden getraind om steeds meer keuzes volgens zijn principes te maken.
2.
Dit geeft ons leven zin. Immers we dwalen niet wat rond totdat het op
een bepaald moment God behaagt om een eind aan deze wereld te maken en
ons in eens over te zetten naar zijn nieuwe wereld. Nee, het is een weg
er naartoe waarop we mogen leren hoe we straks in die vernieuwde wereld
kunnen leven.
En
het mooiste dat we uit het vers in Psalm 139 kunnen lezen is dat we
niet zelf onze weg hoeven te zoeken. David bidt dat hij de weg op geleid
mag worden. We gaan die weg niet alleen, maar Hij leidt ons. De eeuwige
weg: de weg naar De Eeuw.
